Listy
Wielkanoc

Tradycja święcenia pokarmów
Co powinno być w święconce?…


Czy wiesz, że jajka, symbolizujące życie, nie są najważniejsze w święconce? – Nie może w niej zabraknąć chleba, baranka i soli. Chleb jest symbolem przetrwania, baranek – zwycięstwa dobra nad złem, sól ma chronić przed zepsuciem.

Błogosławieństwo żywności prawdopodobnie sięga korzeniami czasów pogańskich. Do Polski zwyczaj ten przywędrował około XII w. Początkowo pokarmy święcono w domach, później na powietrzu, pod krzyżami i na placach. Należało poświęcić to wszystko, co miało zostać spożyte podczas śniadania wielkanocnego. Na wsi, ludzie powracający ze święconym, przed wejściem do domostw chodzili obejście domu trzy razy, zgodnie ze wskazówkami zegara, co miało wypędzić złe moce z gospodarstwa. W XVIII w. święcenie przeniesiono do świątyń. Do dziś tradycja błogosławienia pokarmów przetrwała w Słowenii, na płd. Austrii i Niemiec oraz w Polsce i wśród Polonii.

Koszyczek przykryty białą serwetką i ozdobiony bukszpanem, symbolizuje radość, którą trzeba się dzielić. Na przestrzeni wieków zmieniał się zestaw święconych pokarmów i dziś pozostało ich tylko siedem:
● chleb – symbolizujący przetrwanie,
● jajko – odradzające się życie,
● sól – oczyszczenie i samo sedno prawdy,
● ser – trwałą przyjaźń między człowiekiem i siłami przyrody,
● chrzan – siłę i tężyznę fizyczną, ● wędliny – zdrowie, dostatek i płodność,
● ciasto – umiejętności i doskonałość.

Polacy chętnie celebrują święta religijne, ale dla coraz większej liczby osób są one elementem tradycji, a nie głębokiej wiary.





Data publikacji: 19.04.2019