SENTYMENT nie zwalnia od ROZWAGI
Walka o krzyż na pomniku


Polskie społeczeństwo ma wyjątkowy sentyment do papieża Jana Pawła II, jednak sentyment nie zwalnia od rozwagi. Chodzi o pomnik papieża Polaka w jednym z bretońskich miast. Pomnik stoi tam od 10 lat. Teraz Francuska Rada Stanu nakazała usunięcie krzyża, bo narusza on ustawę z 1905 r. o laicyzacji państwa. Decyzja jest ostateczna. I znów historia pokazała, że demokracja bez wartości przemienia się w jawny albo zakamuflowany totalitaryzm.

Premier Szydło zaproponowała Francuzom przeniesienie pomnika do Polski. Propozycja była pochopna i nieodpowiedzialna. Zapomniała , że Jan Paweł II był papieżem wszystkich katolików na świecie, a nie naszą „własnością” i „dobrem narodowym”. Nie powinniśmy mieszać się w dziejowe kwestie Francuzów i ściągać do siebie tamtejsze „demony laicyzacji”, bo pokarmiczny kurz każdy naród musi usunąć sam. Więcej rozwagi wykazał mer Ploermel, który uznał polską deklarację jako akt poparcia, a nie obrazę lokalnej społeczności. Rozważa on zmianę klasyfikacji miejsca, na którym stoi pomnik, z publicznego na niepubliczny.

I jest nadzieja. Akcja „bretoński opór”, uruchomiona przez stowarzyszenie pod nazwą „Nie dotykaj mojego Papieża”, zyskała poparcie nawet neutralnych środowisk we Francji. Zebrano już 100 000 euro na zakup ziemi, na której znajduje się pomnik.

Niestety, bezmyślna laicyzacja życia i co za tym idzie – fanatyczne wręcz zwalczanie chrześcijaństwa, stwarza niebezpieczną pustkę, którą wcześniej czy później musi coś wypełnić. Będzie to islam. Jeśli nie zmieni się nurt powszechnego myślenia Francuzów, to w niedalekiej przyszłości prezydent i pierwsza dama będą musieli zrzucić kosztowną garderobę i wraz z narodem przywdziać szarawary, galabije, zawoje, czadory, burki.

„Francjo, najstarsza córo Kościoła, co zrobiłaś ze swoim Chrztem?” – pytał Jan Paweł II podczas swojej pierwszej wizyty we Francji. □ Naród, który traci swoją tożsamość i wartości, skazany jest na zagładę. Przypomina tonący Titanic…


Data publikacji: 31.10.2017